سینوزیت: راز تنفس دوباره

رینوسینوزیت، که ما عموماً آن را با نام سینوزیت می‌شناسیم، در واقع التهابی است در لایه‌های مخاطی که سینوس‌ها را احاطه کرده‌اند این وضعیت، خود را با علائمی چون ترشحات غلیظ بینی و احساس فشار در صورت نشان می‌دهد.

تاریخ انتشار : 1404/06/08

آنچه در این مقاله خواهید خواند:

سینوزیت چیست؟
 علائم سینوزیت
 دلایل ایجاد سینوزیت
 
انواع اصلی سینوزیت
 
روش‌های تشخیص سینوزیت
 
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
راهکارهای پیشگیری از سینوزیت
درمان سینوزیت: راهی برای تسکین و بهبود


سینوزیت چیست؟
سینوزیت به التهاب غشای مخاطی پوشاننده حفره‌های سینوسی اطلاق می‌گردد. این حفره‌های هوایی که در استخوان‌های صورت و جمجمه، اطراف بینی و چشم‌ها قرار دارند، وظایف متعددی از جمله سبک‌سازی استخوان جمجمه، طنین‌انداز کردن صدا و تولید مخاط را بر عهده دارند. در شرایط طبیعی، ترشحات مخاطی از طریق مجاری مخصوص به سمت حفره بینی تخلیه می‌گردند.

هنگامی که به دلایل مختلفی نظیر عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا قارچی، واکنش‌های آلرژیک، یا انسداد مکانیکی مجاری تخلیه، روند طبیعی جریان هوا و خروج ترشحات دچار اختلال می‌شود، مخاط در سینوس‌ها تجمع یافته و بستر مناسبی برای رشد میکروارگانیسم‌ها فراهم می‌گردد. این امر منجر به التهاب، تورم و بروز طیف وسیعی از علائم بالینی می‌شود که در مجموع تحت عنوان سینوزیت شناخته می‌شود و نیازمند بررسی و درمان تخصصی است. اگر به دنبال اطلاعات کامل‌تری هستید در ادامه با این مقاله از درمانگاه شبانه‌روزی سلیم همراه باشید.

برای دریافت نوبت و بهره‌مندی از معاینات تخصصی سینوزیت، توسط برترین پزشکان اقدام کنید.


علائم سینوزیت
سینوزیت می‌تواند با طیف وسیعی از علائم همراه باشد که شدت و نوع آن‌ها بسته به نوع سینوزیت (حاد یا مزمن) و سینوس‌های درگیر متفاوت است. تشخیص به موقع این علائم می‌تواند به شروع درمان مناسب و پیشگیری از عوارض کمک شایانی کند. مهم‌ترین علائم سینوزیت عبارتند از:
1. درد و فشار در صورت: این یکی از شایع‌ترین و آزاردهنده‌ترین علائم است. درد معمولاً در نواحی زیر بروز می‌کند:
- پیشانی: در سینوزیت پیشانی (فرونتال).
- گونه‌ها و فک بالا: در سینوزیت فکی (ماگزیلاری)، که ممکن است با دندان‌درد نیز اشتباه گرفته شود.
- بین چشم‌ها یا پشت چشم‌ها: در سینوزیت اتموئید یا اسفنوئید.
این درد اغلب با خم شدن به جلو یا تغییر وضعیت سر تشدید می‌شود.
2. احتقان و گرفتگی بینی: احساس گرفتگی و انسداد در یک یا هر دو مجرای بینی، که تنفس را دشوار می‌کند و می‌تواند منجر به تنفس از راه دهان شود.
3. ترشحات بینی (آبریزش یا تخلیه پشت حلق):
- ترشحات قدامی: آبریزش بینی که ممکن است غلیظ، کدر، زرد یا سبز رنگ باشد.
- ترشحات خلفی (پست‌نازال دریپ): احساس جاری شدن مخاط از پشت بینی به سمت حلق، که می‌تواند منجر به گلودرد، سرفه مزمن (به ویژه شب‌ها) و پاک کردن مکرر گلو شود.
4. کاهش یا از دست دادن حس بویایی (هیپوسمی یا آنوسمی): التهاب و تورم در سینوس‌ها می‌تواند بر عملکرد سلول‌های بویایی تأثیر گذاشته و توانایی فرد را در تشخیص بوها کاهش یا از بین ببرد.
5. سردرد سینوزیتی: سردردی که اغلب به صورت فشار یا درد مبهم در نواحی درگیر سینوس‌ها احساس می‌شود. این سردرد معمولاً صبح‌ها بدتر است و با افزایش فشار در سینوس‌ها (مثلاً هنگام سرفه یا عطسه) تشدید می‌یابد.


6. سرفه: به ویژه سرفه مزمن که اغلب به دلیل ترشحات پشت حلق تحریک می‌شود و ممکن است در شب‌ها شدیدتر باشد.
7. گلو درد و گرفتگی صدا: ناشی از تحریک مزمن حلق توسط ترشحات پشت حلق.
8. خستگی و بی‌حالی: به ویژه در سینوزیت مزمن، التهاب مداوم می‌تواند منجر به احساس خستگی عمومی و کاهش انرژی شود.
9. تب (در سینوزیت حاد): در موارد سینوزیت حاد و به ویژه عفونت‌های باکتریایی، تب ممکن است وجود داشته باشد.
10. بوی بد دهان (هالیتوزیس): تجمع ترشحات عفونی در سینوس‌ها و حلق می‌تواند منجر به بوی ناخوشایند دهان شود.

 

دلایل ایجاد سینوزیت
سینوزیت عمدتاً در نتیجه انسداد مجاری تخلیه سینوس‌ها و تجمع ترشحات مخاطی رخ می‌دهد که این شرایط، محیطی مستعد برای رشد میکروارگانیسم‌ها و بروز التهاب فراهم می‌آورد. عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد این وضعیت نقش داشته باشند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
1. عفونت‌های تنفسی فوقانی: شایع‌ترین علت سینوزیت، عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا هستند. این عفونت‌ها منجر به التهاب و تورم غشای مخاطی بینی و سینوس‌ها شده، که به نوبه خود، مسیرهای تخلیه را مسدود می‌کنند. در پی این انسداد، احتمال عفونت ثانویه باکتریایی یا حتی قارچی افزایش می‌یابد.
2.آلرژی‌ها (رینیت آلرژیک): افرادی که از آلرژی‌های فصلی یا مزمن رنج می‌برند، به دلیل واکنش سیستم ایمنی به آلرژن‌ها (مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، یا موی حیوانات)، دچار تورم مزمن غشای مخاطی و افزایش تولید ترشحات می‌شوند. این وضعیت می‌تواند به انسداد مجاری سینوسی و بروز سینوزیت آلرژیک منجر گردد.
3. انحراف تیغه بینی (سپتوم بینی): تیغه بینی ساختاری است که حفره بینی را به دو قسمت تقسیم می‌کند. انحراف قابل توجه در این تیغه می‌تواند جریان هوا را مختل کرده و با باریک کردن یک یا هر دو مجرای بینی، تخلیه طبیعی سینوس‌ها را مختل سازد و زمینه را برای سینوزیت فراهم آورد.
4. پولیپ بینی: پولیپ‌ها توده‌های غیرسرطانی، نرم و بدون درد هستند که از غشای مخاطی بینی یا سینوس‌ها رشد می‌کنند. این پولیپ‌ها می‌توانند مجاری تخلیه سینوس‌ها را مسدود کرده و به التهاب و عفونت مکرر منجر شوند. 

 

انواع اصلی سینوزیت

1. سینوزیت حاد: حمله ناگهانی و کوتاه مدت
تصور کنید یک سرماخوردگی یا آنفولانزای شدید، ناگهان راه را برای ورود مزاحمان کوچکی به نام ویروس‌ها یا باکتری‌ها به سینوس‌های شما باز می‌کند. اینجاست که سینوزیت حاد سر بر می‌آورد. این شکل از سینوزیت معمولاً کمتر از چهار هفته به طول می‌انجامد و با علائمی ناگهانی و گاه طاقت‌فرسا خود را نشان می‌دهد:
-  درد و فشار صورت: به خصوص در اطراف چشم‌ها، گونه‌ها و پیشانی که گاهی با خم شدن یا دراز کشیدن تشدید می‌شود.
- گرفتگی و احتقان بینی: حسی ناخوشایند که نفس کشیدن را دشوار می‌کند.
-  ترشحات غلیظ بینی: ممکن است سبز، زرد یا کدر باشند.
- تب و احساس خستگی عمومی: نشانه‌هایی از مبارزه بدن با عفونت.
- کاهش حس بویایی و چشایی: که می‌تواند کیفیت زندگی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.


2. سینوزیت مزمن: مهمانی ناخوانده‌ای که طولانی می‌شود
برخلاف نوع حاد، سینوزیت مزمن مهمانی ناخوانده‌ای است که بیش از دوازده هفته در خانه سینوس‌های شما می‌ماند، حتی اگر علائم آن نوسان داشته باشند و گاهی کاهش یابند. این نوع سینوزیت معمولاً به دلیل ترکیبی از عوامل پیچیده‌تر ایجاد می‌شود:
- عفونت‌های باکتریایی مقاوم: که به درمان‌های اولیه پاسخ نمی‌دهند.
- آلرژی‌های کنترل نشده: که باعث التهاب مداوم مخاط بینی و سینوس می‌شوند.
- مشکلات ساختاری: مانند انحراف تیغه بینی یا پولیپ‌های بینی که مسیر طبیعی تخلیه سینوس‌ها را مسدود می‌کنند.
- ناراحتی‌های کمتر بارز: مانند احساس پری و فشار مداوم در صورت، ترشحات پشت حلق، گرفتگی بینی طولانی مدت و کاهش مداوم حس بویایی.


3. سینوزیت عودکننده: بازگشت‌های مکرر در طول سال
سینوزیت عودکننده را می‌توان به مهمان ناخوانده‌ای تشبیه کرد که هر از گاهی بدون اطلاع قبلی از راه می‌رسد! این نوع سینوزیت زمانی تشخیص داده می‌شود که شما در طول یک سال، چندین بار (معمولاً چهار بار یا بیشتر) دچار حملات سینوزیت حاد می‌شوید و بین این حملات، علائم به طور کامل یا تقریباً کامل از بین می‌روند. این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از وجود عوامل زمینه‌ای باشد که نیاز به بررسی دقیق دارند:
- ضعف سیستم ایمنی: که بدن را در برابر عفونت‌های مکرر آسیب‌پذیر می‌کند.
- حساسیت‌های آلرژیک: که به طور مداوم التهاب را در سینوس‌ها تحریک می‌کنند.
- تماس مداوم با عوامل تحریک‌کننده: مانند آلاینده‌های محیطی یا دود سیگار.

 

روش‌های تشخیص سینوزیت

معاینه بالینی 
این مرحله با گفتگوی جامع پزشک با شما آغاز می‌شود. پزشک در مورد سابقه بیماری، جزئیات علائم فعلی، مدت زمان بروز آن‌ها، هرگونه سابقه آلرژی یا مشکلات تنفسی و داروهای مصرفی شما اطلاعات کاملی کسب می‌کند. سپس، با یک معاینه فیزیکی دقیق سر و گردن، نواحی سینوسی در صورت و پیشانی از نظر وجود حساسیت یا تورم به دقت بررسی می‌شوند. در ادامه، پزشک با استفاده از یک ابزار کوچک به نام اسپکولوم بینی، داخل بینی شما را از نظر التهاب، تورم، وجود پولیپ، انحراف تیغه بینی یا ترشحات غیرطبیعی به طور کامل معاینه می‌کند. این بررسی‌های اولیه، سرنخ‌های ارزشمندی را برای رسیدن به تشخیص صحیح فراهم می‌آورند.


آندوسکوپی بینی
در شرایطی که معاینه اولیه نیاز به تکمیل داشته باشد یا پزشک بخواهد نگاه عمیق‌تری به مجاری سینوسی داشته باشد، از روش آندوسکوپی بینی استفاده می‌شود. این تکنیک پیشرفته شامل وارد کردن یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر مجهز به دوربین و منبع نور (آندوسکوپ) به داخل بینی است. آندوسکوپ به پزشک اجازه می‌دهد تا ساختارهای داخلی بینی و دهانه‌های سینوس‌ها را به صورت مستقیم و با وضوح بالا مشاهده کند. این روش به خصوص در شناسایی انسدادهای کوچک، پولیپ‌های پنهان، التهاب‌های مزمن و تغییرات مخاطی که با چشم غیرمسلح قابل رؤیت نیستند، بسیار کارآمد است.


تصویربرداری 
در موارد پیچیده‌تر، سینوزیت مزمن، یا زمانی که علائم به درمان‌های اولیه پاسخ نمی‌دهند، یا حتی پیش از هرگونه اقدام جراحی، پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری پیشرفته کمک بگیرد:
• سی‌تی اسکن (CT Scan) سینوس‌ها: این روش تصویربرداری، ساختارهای استخوانی و حفره‌های سینوسی را با جزئیات فوق‌العاده‌ای نشان می‌دهد. سی‌تی اسکن به پزشک کمک می‌کند تا میزان دقیق التهاب، محل انسداد، و وجود کیست‌ها یا پولیپ‌ها را با دقت بالا مشخص کند.
• ام‌آر‌آی (MRI): اگر پزشک به وجود عفونت‌های قارچی خاص، تومورها، یا درگیری بافت‌های نرم اطراف سینوس‌ها مشکوک باشد، تصویربرداری ام‌آر‌آی توصیه می‌شود. این روش در تمایز بین انواع مختلف ضایعات و بررسی بافت‌های نرم، دقت بی‌نظیری دارد.

تست‌های تکمیلی و تخصصی
در برخی شرایط خاص، برای تکمیل فرآیند تشخیص، ممکن است نیاز به انجام تست‌های تخصصی‌تری باشد:
• تست آلرژی: برای بیمارانی که سینوزیت آن‌ها ممکن است ریشه آلرژیک داشته باشد، انجام تست‌های آلرژی (مانند تست پوستی یا آزمایش خون) به شناسایی مواد محرک کمک می‌کند.
• تست عملکرد مژگانی یا سیتولوژی بینی: در موارد نادر، برای بررسی دقیق‌تر عملکرد سلول‌های مژکدار که وظیفه پاکسازی مخاط را بر عهده دارند، یا برای تحلیل نوع سلول‌های موجود در ترشحات بینی، این تست‌ها انجام می‌شوند.
• آزمایش تشخیص عملکرد سیستم ایمنی: اگر پزشک به ضعف سیستم ایمنی به عنوان یک عامل مستعدکننده در سینوزیت‌های مکرر مشکوک باشد، ممکن است آزمایشات مرتبط با سیستم ایمنی بدن درخواست شود.


چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم ؟
تشخیص زمان مراجعه به پزشک برای سینوزیت، گاهی اوقات با علائم سرماخوردگی اشتباه گرفته می‌شود. اما بدن ما با نشانه‌هایی به ما هشدار می‌دهد که دیگر خوددرمانی کافی نیست. اگر علائم بیماری شما بیش از دو هفته طول کشید، یا پس از یک هفته بهبود نسبی، ناگهان بدتر شد، این‌ها نشانه‌هایی هستند که ممکن است عفونت یا التهاب در سینوس‌ها نیاز به رسیدگی پزشکی داشته باشد. همچنین، دردهای شدید صورت که با مسکن بهبود نمی‌یابند، یا تب بالا، هشدارهای جدی هستند که نباید نادیده گرفته شوند، زیرا می‌توانند نشان‌دهنده شدت مشکل یا گسترش عفونت باشند. در این شرایط، مراجعه به پزشک متخصص برای تشخیص دقیق علت، ارزیابی شدت بیماری و دریافت برنامه درمانی مناسب، امری ضروری است تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود و سلامتی شما به طور مؤثر بازیابی گردد.

برای دریافت نوبت و بهره‌مندی از معاینات تخصصی سینوزیت، توسط برترین پزشکان اقدام کنید.

 

راهکارهای پیشگیری از سینوزیت
سینوزیت، التهاب حفره‌های سینوسی، اغلب به دنبال عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی نظیر سرماخوردگی بروز می‌یابد. اتخاذ تدابیر پیشگیرانه می‌تواند در کاهش شیوع و شدت این عارضه مؤثر باشد. در ادامه، به تشریح این راهکارها می‌پردازیم:

1. اجتناب از مواجهه با عوامل محرک تنفسی
در دوره سرماخوردگی، سیستم تنفسی مستعد آسیب‌پذیری بیشتری است. لذا، پرهیز از استعمال دخانیات و دوری از محیط‌های آلوده به دود و سایر آلاینده‌های هوا از اهمیت بالایی برخوردار است. این اقدام به حفظ یکپارچگی مخاط دستگاه تنفسی کمک کرده و از ایجاد زمینه مناسب برای تکثیر عوامل بیماری‌زا و تشدید التهاب سینوسی جلوگیری می‌نماید. علائم هشداردهنده در این زمینه شامل ترشحات غلیظ زردرنگ یا سبز، تب، تهوع، گوش‌درد، گلودرد، تورم نواحی اطراف بینی، گونه، چشم یا پیشانی، احساس گیجی و تنگی نفس می‌باشند که در صورت مشاهده، مراجعه به پزشک ضروری است.

2. تأمین استراحت کافی
بدن در مواجهه با عفونت‌ها نیازمند انرژی مضاعفی جهت فعال‌سازی و تقویت سیستم ایمنی است. استراحت کافی در دوران سرماخوردگی، به بدن فرصت می‌دهد تا منابع خود را برای مبارزه مؤثر با پاتوژن‌ها بسیج کرده و روند بهبودی را تسریع بخشد. علاوه بر این، تنفس در بخار آب گرم و مرطوب، نظیر استفاده از حمام بخار یا سونا، به رقیق شدن ترشحات مخاطی کمک کرده و تخلیه آسان‌تر آن‌ها از سینوس‌ها را تسهیل می‌نماید.

3. تخلیه منظم ترشحات بینی
حفظ پاکیزگی مجاری بینی از ترشحات چرکین و غلیظ، نقش حیاتی در حفظ عملکرد تنفسی و پیشگیری از انسداد سینوس‌ها دارد. تخلیه منظم و صحیح ترشحات بینی، به کاهش بار میکروبی و التهاب در ناحیه سینوسی کمک می‌کند.

4. مصرف کافی مایعات
نوشیدن مقادیر فراوان مایعات، به ویژه آب، در طول دوره سرماخوردگی یا حملات آلرژیک، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این اقدام به رقیق شدن ترشحات بینی کمک کرده و دفع آن‌ها را تسهیل می‌بخشد. همچنین، مصرف مایعات به جبران آب از دست رفته بدن که ممکن است در اثر تب یا سایر علائم رخ دهد، کمک می‌نماید.

5. استفاده از دستگاه‌های رطوبت‌ساز هوا
خشکی هوا می‌تواند به غلیظ شدن ترشحات بینی و افزایش احتمال گرفتگی سینوس‌ها منجر شود. در فصول سرد و در صورت امکان، مرطوب نگه داشتن هوای محیط منزل با استفاده از دستگاه‌های بخور یا رطوبت‌ساز، می‌تواند به حفظ رطوبت مخاط بینی و سینوس‌ها کمک کرده و از انسداد آن‌ها جلوگیری نماید. این تدبیر به تخلیه مؤثرتر سینوس‌ها و کاهش خطر ابتلا به سینوزیت کمک می‌کند.


درمان سینوزیت: راهی برای تسکین و بهبود
درمان سینوزیت، به ویژه در مراحل اولیه یا برای مدیریت علائم، اغلب با رویکردهای دارویی آغاز می‌شود. هدف اصلی دارو درمانی، کاهش التهاب، مبارزه با عفونت (در صورت وجود) و تسکین علائمی چون درد، احتقان و ترشحات بینی است تا بیمار بتواند راحت‌تر نفس بکشد و فعالیت‌های روزمره خود را از سر گیرد. انتخاب نوع دارو به عوامل متعددی بستگی دارد؛ از جمله نوع سینوزیت (حاد یا مزمن)، علت اصلی آن (باکتریایی، ویروسی، قارچی، یا آلرژیک) و شدت علائم. به طور کلی، داروهای مختلفی در این مسیر به کمک ما می‌آیند:

از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله با عفونت‌های باکتریایی گرفته تا کورتیکواستروئیدهای بینی برای کاهش التهاب، و داروهای ضد احتقان برای باز کردن راه‌های هوایی. همچنین، داروهای ضددرد و تب‌بر نیز برای کنترل علائم عمومی تجویز می‌شوند. لازم به ذکر است که مصرف هر یک از این داروها باید تحت نظر پزشک متخصص صورت گیرد، زیرا تشخیص دقیق و تجویز دوز مناسب، برای اثربخشی درمان و جلوگیری از عوارض جانبی احتمالی، حیاتی است.

در درمانگاه شبانه‌روزی سلیم، ما با بهره‌گیری از دانش روز پزشکان متخصص و مجرب و دسترسی به مدرن‌ترین تجهیزات تشخیصی، تمامی تلاش خود را به کار می‌بندیم تا هر گونه ابهام در تشخیص سینوزیت برطرف شده و بهترین و مؤثرترین مسیر درمانی برای بازگشت سلامتی و کیفیت زندگی شما آغاز گردد.


تعداد بازدید: 173